O!świetlice. Partycypacyjne kształtowanie polityk kultury na wsi
Partycypacja publiczna
Zakończony
małopolskie
Krzeszowice
2014-02-03 - 2016-03-31
159 348,94 PLN
137 352,01 PLN
kultura, polityki lokalne, obszary wiejskie
Opis projektu
Projekt prowadzony był w gminach Błażowa (woj. podkarpackie), Dźwierzuty (warmińsko-mazurskie), Kleszczele (podlaskie), Łabowa (małopolskie), gdzie mieszkańcy odczuwali brak możliwości wpływu na polityki kulturalne. Jednocześnie brakowało koordynacji działań kulturalnych instytucji publicznych, prywatnych i społecznych.
Celem projektu było wprowadzenie partycypacyjnego planowania w kulturze i przywrócenie świetlicom wiejskim funkcji publicznych.
Opracowane zostały cztery strategie rozwoju kultury w gminach, a podczas prac nad ich tworzeniem i wdrażaniem mieszkańcy byli włączeni w procesy decyzyjne. Uczestnicy nauczyli się planowania i organizowania wydarzeń kulturalnych, część z nich pozyskała środki na działalność społeczną, spróbowała sił w nowych dla siebie dziedzinach. Osoby zajmujące się animacją poznały nowe metody pracy. Pracownicy ośrodków kultury i innych instytucji dowiedzieli się, jakie są potrzeby mieszkańców. Udało się ożywić wcześniej wyremontowane, ale niewykorzystywane świetlice wiejskie. Jako rezultat prac warsztatowych została otwarta świetlica dla młodzieży w jednej z gmin. W trzech gminach zawiązały się nieformalne grupy koordynujące działania kulturalne.
Projekt prowadzony był na dwóch poziomach – lokalnym, w wybranych 16 sołectwach, gdzie znajdowały się świetlice wiejskie oraz – centralnym, w czterech ośrodkach kultury nad strategiami dla całych gmin.
W pierwszym etapie przeprowadzone zostały badania w 16 sołectwach. Ich wyniki podsumowano na warsztatach, zaś na ich podstawie opracowano cele rozwojowe i listy działań, z których wybrano po jednym do realizacji w każdej świetlicy wiejskiej w formie projektu mieszkańców. Wyniki prac w sołectwach podsumowane zostały na warsztatach w ośrodkach kultury. Wtedy opracowano strategie rozwoju kultury, które są obecnie realizowane. W warsztatach we wszystkich gminach uczestniczyło 349 osób. W spotkaniach brali udział przedstawiciele władz, instytucji publicznych, organizacji pozarządowych i grup nieformalnych. Większość uczestników nie miała wcześniejszych doświadczeń planowania partycypacyjnego i pracy warsztatowej.
Korzystamy z dotacji na rozwój instytucjonalny
Celem projektu było wprowadzenie partycypacyjnego planowania w kulturze i przywrócenie świetlicom wiejskim funkcji publicznych.
Opracowane zostały cztery strategie rozwoju kultury w gminach, a podczas prac nad ich tworzeniem i wdrażaniem mieszkańcy byli włączeni w procesy decyzyjne. Uczestnicy nauczyli się planowania i organizowania wydarzeń kulturalnych, część z nich pozyskała środki na działalność społeczną, spróbowała sił w nowych dla siebie dziedzinach. Osoby zajmujące się animacją poznały nowe metody pracy. Pracownicy ośrodków kultury i innych instytucji dowiedzieli się, jakie są potrzeby mieszkańców. Udało się ożywić wcześniej wyremontowane, ale niewykorzystywane świetlice wiejskie. Jako rezultat prac warsztatowych została otwarta świetlica dla młodzieży w jednej z gmin. W trzech gminach zawiązały się nieformalne grupy koordynujące działania kulturalne.
Projekt prowadzony był na dwóch poziomach – lokalnym, w wybranych 16 sołectwach, gdzie znajdowały się świetlice wiejskie oraz – centralnym, w czterech ośrodkach kultury nad strategiami dla całych gmin.
W pierwszym etapie przeprowadzone zostały badania w 16 sołectwach. Ich wyniki podsumowano na warsztatach, zaś na ich podstawie opracowano cele rozwojowe i listy działań, z których wybrano po jednym do realizacji w każdej świetlicy wiejskiej w formie projektu mieszkańców. Wyniki prac w sołectwach podsumowane zostały na warsztatach w ośrodkach kultury. Wtedy opracowano strategie rozwoju kultury, które są obecnie realizowane. W warsztatach we wszystkich gminach uczestniczyło 349 osób. W spotkaniach brali udział przedstawiciele władz, instytucji publicznych, organizacji pozarządowych i grup nieformalnych. Większość uczestników nie miała wcześniejszych doświadczeń planowania partycypacyjnego i pracy warsztatowej.
