Rozwój internetu i nowych technologii stwarza nowe możliwości komunikacji i uczestnictwa w życiu społecznym, ale pozwala też ściślej kontrolować jednostki i społeczeństwa. Wiele dziedzin jest nadzorowanych przez zarówno państwo, jak i biznes. Tymczasem w polskim prawie brakuje dostatecznych gwarancji ochrony obywateli przed nadużyciami związanymi z nadzorem. Problem ten wynika z niedostatecznej woli politycznej, zbyt małej wiedzy osób zaangażowanych w tworzenie prawa oraz braku debaty publicznej pokazującej, jak wykorzystywanie nowych technologii może ograniczać prawa człowieka.

Celem projektu było wpłynięcie na politykę państwa przez dostarczanie decydentom i osobom zaangażowanym w proces legislacyjny argumentów na rzecz przyjmowania rozwiązań sprzyjających ochronie praw człowieka (prawa do prywatności) oraz prowadzenie dyskusji na temat nowych form nadzoru.

Argumenty organizacji zostały uwzględnione m.in. podczas prac nad nowymi regulacjami dotyczącymi zasad ochrony danych osobowych i funkcjonowania Biura Informacji Gospodarczej oraz ustawą o pomocy społecznej i rejestrem wrodzonych wad rozwojowych. Dzięki Fundacji Panoptykon w mediach rozpoczęła się dyskusja na temat monitoringu wizyjnego, a odpowiedzialne za niego instytucje uważniej dobierają miejsca montażu kamer (zdemontowano m.in. kamerę w toalecie na Dworcu Centralnym w Warszawie).

Fundacja prowadziła systematyczne rzecznictwo, działania badawcze, interwencyjne oraz informacyjne dotyczące reformy przepisów o danych osobowych, regulacji monitoringu wizyjnego i uprawnień służb. Analizowano informacje o działaniach 80 instytucji centralnych i samorządowych, wzięto udział w procesie legislacyjnym (przygotowanie 21 opinii i wystąpień skierowanych do decydentów, udział w 21 posiedzeniach komisji parlamentarnych i innych spotkaniach związanych z procesem legislacyjnym), interweniowano w 5 sprawach dotyczących nadużyć (m.in. udostępniania policyjnych nagrań, kamer w łódzkich autobusach, copyright trollingu). Fundacja opublikowała ponad 380 artykułów na stronie internetowej oraz 13 artykułów w ogólnopolskiej prasie (m.in. w „Gazecie Wyborczej”, „Polityce”, „Dzienniku Opinii”), a jej przedstawiciele wzięli udział w ponad 30 konferencjach i wydarzeniach opiniotwórczych.

Dzięki działaniom prowadzonym w ramach projektu przedstawiciele władz mieli możliwość przeanalizowania różnych argumentów dotyczących nowych form nadzoru, a obywatele mogli zapoznać się z rzetelnymi materiałami dotyczącymi m.in. uprawnień służb specjalnych, monitoringu wizyjnego i ochrony danych osobowych.