Badania wskazują, że Polacy przodują w niechlubnej statystyce postaw uprzedzonych wobec innych grup (A. Zick, B. Kuepper, A. Hoevermann, 2011). Wiele danych wskazuje, że zjawisko mowy nienawiści nasila się. Szacuje się, że aż 2,7% postów w polskim internecie zawiera mowę nienawiści (Internetowa kultura obrażania, 2012). Z najnowszych badań opublikowanych przez Fundację Batorego wynika, że największe przyzwolenie na mowę nienawiści obserwujemy wobec społeczności osób LGBTQ, Żydów, Romów oraz Muzułmanów (Mowa nienawiści – raport z badań sondażowych, 2014). Badania wskazują także, że aż ponad połowa badanych miała kontakt z mową nienawiści.

Zamierzeniem projektu było zaangażowanie młodych aktywistów i aktywistek w podejmowanie innowacyjnych działań na rzecz zwalczania mowy nienawiści.

W ramach projektu w każdym województwie wypracowano koncepcję oraz zrealizowano start-up idei, czyli łącznie 17 innowacyjnych działań mających na celu przeciwdziałanie mowie nienawiści i dyskryminacji. Stworzono także ogólnopolską sieć lokalnych aktywistów i aktywistek.

Projekt rozpoczął się od ogólnopolskiej rekrutacji lokalnych liderów, którzy zostali zaproszeni do udziału w dwudniowych warsztatach (48 osób) na temat niestandardowych narzędzi wykorzystywanych w działaniach na rzecz praw człowieka (m.in. flashmoby, memy, grafiki). Osoby uczestniczące poszerzały dalej swoje kompetencje w ramach trzech kursów e-learningowych nt. mowy nienawiści i jej przeciwdziałaniu. Następnie lokalni liderzy i liderki przedstawiali swoje koncepcje działań start-upowych. Z 48 propozycji mikro-kampanii społecznych 17 zostało wybranych do realizacji. Dotyczyły one różnych zagadnień, m.in. problemu dyskryminacji dziewcząt, międzypokoleniowych relacji czy muzułmanek żyjących w Warszawie. Lokalni liderzy i liderki przy realizowaniu swoich pomysłów korzystali z regularnego wsparcia mentorów. W celu upowszechnienia rezultatów start-upów i wymiany doświadczeń zorganizowano 2 konferencje regionalne, w których łącznie wzięło udział 100 osób.

Rolą organizacji partnerskiej, czyli koordynatora kampanii Rady Europy Bez Nienawiści w Polsce, było wspieranie projektu pod względem promocyjnym i merytorycznym.

Beneficjentami projektu było 48 lokalnych aktywistów, którzy wzięli udział w warsztatach oraz 100 osób uczestniczących w regionalnych konferencjach. Zasięg mikro kampanii społecznych ocenia się na kilka tysięcy osób.