Impulsem do powstania projektu były afery 2014 r.: „taśmowa”, „madrycka” i „kilometrówkowa”. Ujawniły one niepokojące informacje na temat standardów wydatkowania środków publicznych przez administrację i polityków.
Celem projektu było zwrócenie uwagi administracji publicznej na problem anomii pracowniczej oraz zainicjowanie zmiany polegającej na wprowadzaniu nowych rozwiązań prawnych i dobrych praktyk, prowadzących do poprawy gospodarności, celowości i przejrzystości działania urzędów.
Monitoring objął 19 urzędów administracji rządowej - wszystkie ministerstwa i Kancelarię Prezesa Rady Ministrów. Sprawdzono jakie regulacje i w jakim zakresie chronią interes publiczny przed wydatkowaniem przez decydentów politycznych i urzędników środków publicznych na cele prywatne: przeanalizowano kilkanaście ustaw i rozporządzeń oraz ponad 130 aktów wewnętrznych badanych urzędów. Sprawdzono również, jak w praktyce urzędy chronią interes publiczny przed nadużyciami poprzez takie działania, jak m.in. edukacja i szkolenia, nowe technologie i systemy zarządzania ryzykiem, audyty i kontrole wewnętrzne oraz systemy anonimowej informacji. Stworzono katalog kosztów obarczonych ryzykiem nadużyć. Zgromadzono też kilkaset zestawów informacji i danych dotyczących działalności badanych urzędów.
16 urzędów wzięło udział w konsultacjach, z czego 7 kluczowych dla projektu urzędów zadeklarowało wykorzystanie wypracowanych rozwiązań lub wdrożenie zmian prawnych i organizacyjnych. Opracowano ponad 80 rekomendacji uszczelnienia systemu, które odnoszą się głównie do regulacji wewnętrznych i dotyczą czasu pracy, korzystania z telefonów, samochodów służbowych i sprzętu pracodawcy, wyjazdów służbowych. Powstała publikacja „Publiczne czy prywatne?”, stanowiąca punkt wyjścia do działań naprawczych i prewencyjnych. Trafiła ona do 270 przedstawicieli administracji rządowej, świata nauki oraz mediów i organizacji pozarządowych. Film promujący projekt dotarł do ponad 430 tys. użytkowników Facebooka.
Bezpośrednimi odbiorcami działań były urzędy administracji centralnej. Dzięki projektowi zainicjowano nowy obszar kontroli obywatelskiej. Zidentyfikowano również wąskie gardła utrudniające prowadzenie kolejnych podobnych projektów.