W Polsce funkcjonuje nieadekwatny do potrzeb społecznych system karania za drobne przewinienia, którego rezultatem jest rekordowa populacja więźniów (85 tys., Forum Penitencjarne 9/2013) i osób oczekujących na odbycie kary pozbawienia wolności (40 tys., Forum Penitencjarne 1/2014), a także nieskuteczność systemu resocjalizacji. Tymczasem więźniowie i byli więźniowie są grupą szczególnie narażoną na wykluczenie społeczne, wynikające z trudności w powrocie do życia społecznego, w tym na rynek pracy" (Szczygieł. "Prewencja czy ponowne uwięzienie?").
Celem projektu było przeciwdziałanie wykluczeniu osób, które popełniły wykroczenie lub drobne przestępstwo, poprzez świadczenie poradnictwa i koordynację wykonywania kar ograniczenia wolności i prac społecznie użytecznych oraz popularyzację idei sprawiedliwości naprawczej.
Zapewniono wsparcie ok. 400 osobom, które weszły w konflikt z prawem, w tym koordynowano odbywanie kar nieizolacyjnych przez 150 skazanych. Ok. 500 pracowników wymiaru sprawiedliwości zapoznano z ideą i praktycznymi rozwiązaniami dotyczącymi sprawiedliwości naprawczej.
Utworzono 2 Centra Sprawiedliwości Naprawczej (Toruń, Białystok) oraz Punkt Informacyjny przy Sądzie Rejonowym w Białymstoku. Pozyskano 20 nowych placówek, w których możliwe jest wykonanie prac społecznie użytecznych, koordynowano odbywanie takich kar przez 150 osób. Udzielono porad i różnorodnej pomocy (np. w podjęciu terapii, znalezieniu pracy, uzyskaniu świadczeń itp.) 114 skazanym. Przeprowadzono Trening Zastępowania Agresji (12 uczestników). Udzielono różnorodnej pomocy 1 000 interesantów sądu. Dla pracowników wymiaru sprawiedliwości (sędziów, prokuratorów, policjantów, kuratorów, mediatorów) zorganizowano szkolenia (80 uczestników) oraz wygłoszono wykłady podczas konferencji (ok. 400 odbiorców). Opracowano filmik i scenariusz lekcji popularyzujące ideę sprawiedliwości naprawczej.

Z różnych form wsparcia skorzystało ok. 1200 osób (w tym ok. 400 skazanych) z okolic Torunia i Białegostoku oraz ok. 500 pracowników wymiaru sprawiedliwości z całej Polski.

Norweska Służba Mediacyjna – Konfliktrådet szkoliła mediatorów, kuratorów i pracowników Centrów Sprawiedliwości Naprawczej.
Stowarzyszenie na Rzecz Integracji Dzieci i Młodzieży „Przyjaciele z Osiedla” było współodpowiedzialne za działania w Białymstoku.