Co roku w Polsce po raz pierwszy w życiu do szpitala psychiatrycznego trafia około 80 tys. osób (raport Zakładu Higieny 2012). Po rozpoczęciu leczenia pracę traci ok. 72%, blisko 60% leczonych przechodzi na rentę i nigdy nie wraca do pracy. Bliscy najczęściej nie mają dostatecznej wiedzy na temat zaburzeń psychicznych, co powoduje lęk związany z obserwowaniem objawów, sprzyja wykluczaniu chorego z bliskich relacji, wspólnej pracy i aktywności. W małych społecznościach lokalnych ten lęk jest potęgowany ze względu na mniejszą anonimowość. Mieszkańcy małych miejscowości mają mocno ograniczoną możliwość korzystania z oferty wsparcia psychiatrycznego, a czas oczekiwania na wizytę w poradni to ok. 4 tygodnie. Brakuje zespołów mobilnych mogących docierać do domu pacjenta.
Celem projektu było przeciwdziałanie wykluczeniu osób w kryzysie psychicznym poprzez specjalistyczne wsparcie udzielane według metody Otwartego Dialogu (ODA).
Dzięki realizacji projektu 78 osób w kryzysie psychicznym wraz z rodzinami w województwie dolnośląskim otrzymało specjalistyczne wsparcie w metodzie Otwartego Dialogu.
Działania obejmowały powołanie zespołu Otwartego Dialogu (17 osób) złożonego z terapeutów, pedagogów, psychologów, psychiatry i pracowników pomocy społecznej. Uruchomiono centrum przyjmowania zgłoszeń i telefon interwencyjny czynny 24 h/dobę. W czasie realizacji projektu odnotowano 392 zgłoszeń na numer interwencyjny. Jeśli zgłoszony problem nie kwalifikował się do podjęcia interwencji w ramach ODA, wskazywano inną instytucję lub możliwość rozwiązania trudności. Pierwsze spotkanie było organizowane jak najszybciej, jeśli to możliwe w ciągu 24 godzin od przyjęcia zgłoszenia, w domu pacjenta lub innym wskazanym przez niego miejscu. Przeprowadzono 174 sesje terapeutyczne. Ponieważ kryzys psychiczny dotyczy zawsze sieci społecznej i cała sieć społeczna jest uczestnikiem i odbiorcą procesu terapeutycznego, w sesjach uczestniczyły osoby w kryzysie psychicznym wraz z członkami rodzin i sieci społecznej (znajomi, pracodawcy, pracownicy lokalnych instytucji itd.).
Beneficjentami projektu było 78 rodzin osób w kryzysie psychicznym wraz z siecią społeczną, czyli około 110 osób i 60 instytucji publicznych.