Kobiety z wykształceniem zasadniczym zawodowym doświadczają na polskim rynku pracy wielokrotnej dyskryminacji ze względu na płeć, relatywnie niski poziom wykształcenia i status ekonomiczny. Dyskryminacja ta przejawia się w niższym wynagrodzeniu kobiet w porównaniu z mężczyznami, w stereotypach płci związanych z zawodami, w ograniczaniu kobietom dostępu do zawodów zdominowanych przez mężczyzn. Brak jest atrakcyjnej oferty szkół zawodowych dla dziewcząt. O wadze problemu świadczy wystosowanie przez Komitet CEDAW rekomendacji do rządu polskiego - wprowadzenie poradnictwa dla kobiet i dziewcząt dotyczącego wyboru kształcenia w nietradycyjnych zawodach i szkołach zawodowych, jak również wdrażanie zasady równej płacy za pracę tej samej wartości.

Celem projektu było zainicjowanie zmian systemowych zmierzających do wyrównania szans kobiet i mężczyzn z wykształceniem zasadniczym zawodowym na rynku pracy poprzez niwelowanie stereotypów społecznych związanych z płcią i wyborem zawodu.

Najważniejsze osiągnięcia projektu to wprowadzenie do debaty publicznej tematu segregacji poziomej dziewcząt i chłopców w szkołach zawodowych oraz negatywnych konsekwencji tego zjawiska dla kobiet na rynku pracy, zainicjowanie zmian systemowych w polityce edukacyjnej i zatrudnienia oraz współpracy między różnymi aktorami społecznymi związanymi z edukacją i rynkiem pracy.

Przeprowadzono badania focusowe i analizę danych statystycznych dotyczących sytuacji kobiet z wykształceniem zawodowym. Opracowano dwa raporty na temat dziewcząt w szkolnictwie zawodowym i kobiet z wykształceniem zawodowym na rynku pracy. Przygotowano i wysłano decydentom ekspertyzy i rekomendacje. Projekt zwieńczyła konferencja.

Informacje o problemie dyskryminacji wielokrotnej kobiet z wykształceniem zawodowym trafiły bezpośrednio do około 500 osób, a przez media tradycyjne i społecznościowe do kilku tysięcy osób.