Wszystkie programy leczenia uzależnień przyjmują, że zdrowienie alkoholika i jego rodziny przebiega etapami i stanowi proces uczenia się i rozwijania często podstawowych umiejętności psychospołecznych. Organizacje abstynenckie i kluby AA skupiają się przede wszystkim na wychodzeniu z uzależnienia i promowaniu trzeźwości. Oferowane przez niektóre ośrodki leczenia uzależnień programy aktywizacji społeczno-zawodowej skupiają się głównie na powrocie na rynek pracy osób uzależnionych. Dla wielu mężczyzn po terapii także bycie ojcem i mężem stanowi ogromny problem.
Celem projektu było przeciwdziałanie wykluczeniu mężczyzn po terapii uzależnień poprzez wyposażenie ich w umiejętności psychospołeczne oraz wsparcie w odzyskiwaniu wiarygodności wobec rodziny i pozycji w społeczeństwie.
26 ojców po terapii uzależnień zdobyło praktyczną wiedzę i umiejętności psychospołeczne z zakresu asertywnej komunikacji, radzenia sobie z emocjami i funkcjonowania rodziny (3 z nich wzięło udział tylko w początkowych spotkaniach). 45 dzieci odbudowało więź z ojcami.
Dla każdej z 2 grup ojców (w tym jedna złożona z osadzonych w Areszcie Śledczym Warszawa Mokotów) przeprowadzono 14 warsztatów psychoedukacyjnych (6 godzin każdy) oraz zapewniono indywidualne wsparcie psychologiczne (105,5 godziny konsultacji dla 18 osób). Z tego typu wsparcia prowadzonego wolontaryjnie skorzystały też rodziny uczestników. Jako trening odpowiedzialności i wiarygodności ojcowie indywidualnie lub w grupkach przygotowali i zrealizowali 16 miniprojektów, dzięki którym mogli zaistnieć w oczach swoich dzieci, partnerów i środowiska lokalnego jako „aktywni tatowie". W Areszcie zorganizowano 3 imprezy rodzinne, a dla grupy wolnościowej jedną połączoną z dodatkowym warsztatem edukacyjnym dla ojców i partnerek (w każdej ok. 50 osób uczestniczących).
Działania projektu objęły 26 mężczyzn i ich rodziny: 48 dzieci, 20 partnerek, 8 rodziców i 4 osoby rodzeństwa.